अवकाश भारलेला, प्राणांत चांदणे
दोघें अथांग आता संपून बोलणे
स्वप्नातल्या जळी या ही चंद्रकोर हाले
श्वासात श्वास आता गुंफून चालणे
पानांतुनी म्हणाले हलकेच फूल गाणे
नव्हतेच या क्षणांचे काहीच मागणे
कां पापण्यात आले दाटून सांग पाणी ?
कां हे असे सुखाचे भलतेच वागणे ?
--मंगेश पाडगांवकर
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment