ते दान त्या क्षणाचे घेता मला न आले
उधळून प्राण माझे देता मला न आले
होते गळ्यात गाणे पण श्वास कोंडलेला
माझेच सूर तेव्हा गाता मला न आले
डोळ्यांत पाहिले मी आभाळ भारलेले
हे पंख कापलेले : उडता मला न आले
झोकून देत सारे आल्या उधाणलाटा
मी कोरडा किनारा, भिजता मला न आले
हे रान मोर झाले बेहोष नाचणारा
आषाढ झेलुनी तो फुलता मला न आले
जे मोजता न येते केला हिशोब त्याचा
होतो जिवंत तरिही जगता मला न आले
--मंगेश पाडगांवकर
Friday, July 3, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment